Pięć ciekawostek, których możesz nie wiedzieć o teatrze Alla Scala, jednym z symboli Mediolanu

Nuovo Regio Ducal Teatro alla Scala, znany po prostu jako Teatr Scala, potocznie nazywany la Scala, jest głównym teatrem operowym w Mediolanie. Uważany za jeden z najbardziej prestiżowych teatrów na świecie, od 245 lat gości czołowych artystów międzynarodowej sceny operowej, baletowej i muzyki klasycznej. Otwarty w 1778 roku teatr z biegiem lat stał się jednym z symboli Mediolanu, w którym występowali najważniejsi artyści w historii tańca i muzyki klasycznej. Każdego roku, początek sezonu występów w Alla Scala przyciąga wszystkie wyższe sfery Mediolanu i nie tylko. Przejeżdżając przez centrum Mediolanu, każdy turysta przechodzi obok, aby przynajmniej rzucić okiem na ten piękny budynek, który skrywa również tajemnice i ciekawostki, o których nie wszyscy wiedzą.

Budynek, zaprojektowany przez Giuseppe Piermariniego i zainaugurowany w 1778 roku operą L'Europa riconosciuta skomponowaną na tę okazję przez Antonio Salieriego, został zbudowany po zniszczeniu Teatru Książęcego przez pożar w 1776 roku. Zrujnowany kościół Santa Maria della Scala, od którego teatr wziął swoją nazwę, został również zburzony, aby zrobić miejsce dla budynku.

Wokół teatru Alla Scala krążą legendy, według których budynek jest domem dla ducha Marii Malibran, słynnej XIX-wiecznej sopranistki, która zmarła młodo. Inni natomiast "widzieli" tu ducha Marii Callas.

Niewiele osób wie, że Alla Scala była pierwszym teatrem na świecie, w którym zastosowano oświetlenie elektryczne. W Boxing Day 1883 roku, z okazji "premiery" "Giocondy" Ponchiellego, 2450 żarówek elektrycznych zostało włączonych przez elektrownię Edisona w Santa Radegonda.

Loża była własnością poszczególnych rodzin, które w jakiś sposób wspierały i dotowały teatr. W związku z tym każda rodzina mogła udekorować ją według własnego uznania. W rzeczywistości, im bardziej wystawnie była ozdobiona, tym bardziej pokazywała splendor i status danej rodziny. Jedynie kurtyna od strony straganów musiała być ściśle jednolita.

Na początku XIX wieku w mediolańskiej Alla Scali uprawiano hazard przed i po przedstawieniach. 700 krzeseł na straganach mogło zostać usuniętych, tworząc wolną przestrzeń do gry. Mówi się, że sam Alessandro Manzoni stracił głowę z powodu szczególnej gry karcianej modnej wśród burżuazyjno-arystokratycznej klasy, która odwiedzała la Scalę.